Czujnik tlenku węgla

Wersja czujnika serii 5 z wyświetlaczem LCD pokazującym aktualny poziom stężenia tlenku węgla w zakresie od 0 do 999 PPM. Aktualizacja wskazań odbywa się co 15 sek. Przekroczenie dopuszczalnego poziomu CO sygnalizowane jest optycznie (czerwona dioda LED) oraz akustycznie (głośny, pulsacyjny alarm dźwiękowy 85dB).

Posiada przycisk Test / Reset umożliwiający sprawdzenie działania urządzenia oraz przycisk po naciśnięciu, którego wyświetla się najwyższy wykryty poziom CO zapisany w pamięci czujnika. W przypadku nieprawidłowej pracy lub niskiego poziomu naładowania baterii na panelu LCD wyświetlana jest odpowiednia informacja graficzna oraz włącza się ostrzegawczy sygnał dźwiękowy.

Zintegrowane zasilanie bateryjne umożliwia zamontowanie czujnika w najbardziej optymalnym miejscu oraz gwarantuje ochronę również w przypadku zaniku napięcia zasilania w sieci. Dzięki specjalnie zaprojektowanej obudowie oprócz montażu na ścianie, czujnik może być także postawiony na płaskiej powierzchni np. na szafce nocnej w pobliżu łóżka. Po 7 latach od aktywacji zasilania czujnik przypomni o konieczności wymiany urządzenia.

Dlaczego czad jest niebezpieczny?

Tlenek węgla, potocznie zwany czadem, jest gazem silnie trującym, bezbarwnym i bezwonnym, nieco lżejszym od powietrza, co powoduje, że łatwo się z nim miesza i w nim rozprzestrzenia. Potencjalne źródła czadu w pomieszczeniach mieszkalnych to kominki, gazowe podgrzewacze wody, piece węglowe, gazowe lub olejowe i kuchnie gazowe. Powstaje w wyniku niepełnego spalania wielu paliw, m.in.: drewna, oleju, gazu, benzyny, nafty, propanu, węgla, ropy, spowodowanego brakiem odpowiedniej ilości tlenu, niezbędnej do zupełnego spalania. Może to wynikać z braku dopływu świeżego (zewnętrznego) powietrza do urządzenia, w którym następuje spalanie albo z powodu zanieczyszczenia, zużycia lub złej regulacji palnika gazowego, a także przedwczesnego zamknięcia paleniska pieca lub kuchni, czy też zapchanego i nieszczelnego przewodu kominowego lub uszkodzonego połączenia między kominami i piecami.

Szczelnie pozamykane okna (czasami jeszcze dodatkowo uszczelnione), pozaklejane kratki, brak otworów wentylacyjnych w drzwiach łazienkowych, jak również brak regularnych kontroli drożności przewodów wentylacyjnych i kominowych sprawiają, że w naszych mieszkaniach lub domach możemy nie być bezpieczni. W niewietrzonych pomieszczeniach bardzo łatwo może dojść do tragedii.
Do zatruć często dochodzi w nowo wyremontowanych mieszkaniach, z nowymi piecami, nie mającymi indywidualnych przewodów napowietrzających i gdzie z przyczyn oszczędnościowych zlikwidowano (zasłonięto) przewody wentylacyjne, a okna i drzwi są zbyt szczelne. Mieszkanie doskonale szczelne „nie oddycha”; brak dostępu tlenu może doprowadzić do tragedii.

Jak zapobiegać zatruciu przez czad?

Podstawową przyczyną zatruć jest niepełne spalanie, do którego może dojść np. gdy zbyt szczelnie zamknięte są okna, brak jest właściwej wentylacji. Powoduje to powstawanie tlenku węgla i utrudnia jego odpływ. Tyle spalin wypłynie na zewnątrz, ile świeżego powietrza napłynie do pomieszczenia. Przede wszystkim należy więc zapewnić możliwość stałego dopływu świeżego powietrza do paleniska (pieca gazowego, kuchenki gazowej, kuchni węglowej lub pieca) oraz swobodny odpływ spalin. Ponadto należy regularnie sprawdzać prawidłowość działania urządzeń mogących być źródłem tlenku węgla, szczelność wewnętrznych instalacji gazowych, przewodów kominowych i wentylacyjnych oraz kanałów nawiewnych.

Gdzie należy montować czujnik czadu?

Dla optymalnego poziomu bezpieczeństwa detektor tlenku węgla należy zainstalować w każdej sypialni, we wszystkich pomieszczeniach z ogrzewaniem gazowym, piecem, kuchenką gazową czy kominkiem, a także w korytarzu na każdej kondygnacji. W przypadku instalacji tylko jednej czujki miejsce montażu należy wybrać tak, aby ewentualny alarm był słyszalny we wszystkich pomieszczeniach sypialnych.

Czujnik czadu należy zainstalować w pomieszczeniu zamkniętym, w którym występuje największe prawdopodobieństwo pojawienia się niebezpiecznego stężenia tlenku węgla. Czujnik czadu instaluje się na wysokości głowy np. na wysokość montażu w sypialni to ok. 0,7 m, a w salonie może to być wysokość ok. 1,5 – 1,8 m od podłogi.

Martwa strefa to przestrzeń występująca w każdym pomieszczeniu. Swoim zasięgiem obejmuje obszar oddalony o ok. 20 cm od sufitu. Ze względu na brak ruchów powietrza, ich znikome lub zbyt intensywne (w przypadku bliskości kratek wentylacyjnych) występowanie, w martwej strefie nie należy instalować czujnika czadu.